نقطه پرگار

نقطه پرگار

مرا به جز می حب علی به ساغر نیست

که مست مستم و جز شور عشق در سر نیست

دلم فریفته دلبر گل اندامی است

که جز به دیدن او کام دل میسر نیست

چه خوش بود که ببینم جمال دلکش او

که در دلم به جز این آرزوی دیگر نیست

دلی که آینه دار محبت علوی است

زگرد هر چه تعلق بود مکدر نیست

به شهر علم زباب الولایه باید رفت

که شهر علم نبی را به جز علی در نیست

پس از رسول خدا ختم الانبیاء به یقین

کسی به غیر علی پیشوا و رهبر نیست

علی است مظهر الطاف کردگار علیم

علی است آنکه جز او پیشوای برتر نیست

علی است نقطه پرگار نقشبند ازل

که غیر از او به سپهر وجود محور نیست

علی است مظهر یکتائی خدای ودود

علی است آنکه جز او بر خدای مظهر نیست

علی است اوج عدالت به قله تاریخ

علی است آنکه جز او میر دادگستر نیست

فروغ عالم هستی بود زنور علی

وگرنه عالم هستی چنین منور نیست

علی که از در لطفش کسی نشد محروم

کجاست پادشهی کو گدای این در نیست

علی زبان سخنگوی حق بود که جز او

سخن شناس و سخن گستر و سخنور نیست

به شاهراه هدایت چراغ راهنما

به غیر عترت و قرآن چراغ دیگر نیست

یقین که ثقل الهی است عترت و قرآن

چو این دو ثقل جهان را دگر میسر نیست

کسی که هست محب علی و آل علی

قسم بدوست که شیرازه بند دفتر نیست

جزای دشمن او نیست غیر نار جحیم

سزای یاور او جز بهشت کوثر نیست

فمن یمت یرنی شد چو نقش دفتر دل

به دل هراس مرا وقت مرگ دیگر نیست

به جان ولای علی (حافظی) پذیرفتم

که جز علی ولی شافعی به محشر نیست‎ ‎

‏‎شاعر :محسن حافظی کاشانی    1367/8/25‎