الهی! عمر خود بر باد کردم

مناجات نامه

الهی! خواندی تأخیر کردم. فرمودی تقصیر کردم.

الهی!  عمر خود بر باد کردم و بر تن خود بیداد کردم.

الهی!  اگر کار به گفتار است بر سر همه تاجم و اگر به کردار است به پشه و مور محتاجم.

الهی!  بیزارم از طاعتی که مرا به عجب آرد. مبارک معصیتی که مرا به عذر آرد.

الهی!  اگر بر دار کنی رواست، مهجور مکن و اگر به دوزخ فرستی رضاست، از خود دور مکن.

الهی!  گناه در جنب کرم تو زبون است، زیرا که کرم تو قدیم و گناه اکنون است.

الهی!  اگر عبدالله را بخواهی سوخت، دوزخی دیگر باید آلایش او را و اگر بخواهی نواخت، بهشتی دیگر باید آسایش او را

الهی!  اگر یکبار گویی بنده من، از عرش بگذرد خنده من.